词语亭亭秀秀
拼音tíng tíng xiù xiù ting xiu
◎亭 tíng 〈名〉 (1)(象形。战国文字字形,其中“T”象矗立的亭柱。小篆以为从高省,丁声。本义:古代设在路旁的公房,供旅客停宿) (2)同本义。后指驿亭 [inn] 亭,人所安定也。亭有楼。—...
◎秀 xiù 〈动〉 (1)(会意。石鼓文,上为“禾”,下象禾穗摇曳。本义:谷物抽穗扬花) (2)同本义 [(of grain crops)put forth ears and flowers] 荣而...