词语枢廷
拼音shū tíng shu ting
◎枢 樞 shū 〈名〉 (1)(形声。从木,区声。本义:户枢。旧式门的转轴或承轴臼) (2)同本义 [door hinge] 枢,户枢也。——《说文》 枢谓这椳。又枢达北方谓之落时。——《尔雅》 枢...
◎廷 tíng 〈名〉 (1)(形声。从廴,壬(tíng)声。廴(yǐn),建之旁。有引长之义。本义:朝廷) (2)同本义 [court of a feudal ruler] 廷,朝中也。——《说文》...