词语芳荪
拼音fāng sūn fang sun
◎芳 fāng 〈名〉 (1)(形声。从艸,方声。本义:花草) (2)同本义 [fragrant grass] 野芳发而幽香。——宋·欧阳修《醉翁亭记》 (3)又如:芳芷(香草名);芳苓(芳荃。香草名...
◎荪 蓀 sūn 〈名〉 (1)(形声。从艸,孙声。本义:香草。一种芳香植物。亦名“荃”)同本义 [an aromatic plant mentioned in ancient Chinese lit...