词语登眺
拼音dēng tiào deng tiao
◎登 dēng 〈动〉 (1)(象形。本义:上车) (2)同本义 [get on a car] 登,上车也。——《说文》 登,陞也。——《尔雅》 登车则有光矣。——《礼记·玉藻》 登轼而望之。——《左...
◎眺 tiào 〈动〉 (1)(形声。从目,兆声。本义:斜视) (2)同本义 [look sideways;cast a sidelong glace] 眺,目不正也。——《说文》 袤眺旁剔。——晋·...