词语独蠒
拼音dú jiǎn du jian
◎独 獨 dú 〈形〉 (1)(形声。从犬,蜀声。犬性好斗,多独居,故字从犬。本义:单独;单一) (2)同本义 [lonely;single;only] 独,犬相得而斗也。羊为群,犬为独也。——《说文...
蠒 jiǎn ㄐㄧㄢˇ ◎同“繭”:“蚕食桑老,绩而为蠒。”