词语讽解
拼音fěng jiě feng jie
◎讽 諷 fěng 〈动〉 (1)(形声。从言,风声。本义:背诵;朗读;传诵) (2)同本义 [recite;chant;intone] 讽,诵也。——《说文》 兴道讽诵言语。——《周礼·大司乐》。注...
◎解 jiè 〈动〉 (1)(词源见 jiě声解) (2)古代乡举,举送入试 [introduce scholar to imperial palace]。唐宋时举进士者由地方推荐发送入京的称为“解”...