词语矜叹
拼音jīn tàn jin tan
◎矜 jīn 〈动〉 (1)自夸;自恃 [self-conceited;self-important;singing one’s own praise] 矜,大也。——《广雅》 不矜而庄。——《礼记·...
◎叹 嘆、歎 tàn 〈动〉 (1)(形声。从欠(另一繁体从“口”),“難”省声。欠,打呵欠,与出气有关。本义:叹息) (2)同本义 [sigh] 叹,吞叹也。一曰太息也。——《说文》 禽子再拜而叹。...