词语解箨
拼音jiě tuò jie tuo
◎解 jiè 〈动〉 (1)(词源见 jiě声解) (2)古代乡举,举送入试 [introduce scholar to imperial palace]。唐宋时举进士者由地方推荐发送入京的称为“解”...
◎箨 籜 tuò 〈名〉 (1)(形声。从竹,择声。本义:竹皮、笋壳)同本义 [bamboo shoot’s shell] 启陨箨以艺粟菽。——明·刘基《诚意伯刘文成公文集》 (2)又如:新笋初脱之箨...